Gezondheidszorg
Werk Economie
Gemeente
Communicatie tussen burger, overheid, zorg en bedrijfsleven
Goed communiceren tussen de verschillende partners in de keten is zeer belangrijk.
De Eerste Kamer heeft in 2014 goedkeuring gegeven aan de invulling van de decentralisaties. Goed communiceren tussen de verschillende partners in de keten is daarbij doorslaggevend.
Afspraken
Wat moet er gebeuren? Ten eerste moeten gemeenten principe afspraken maken met veel zorgaanbieders. Verder zullen er outcomecriteria moeten worden vastgesteld om aan de strenge kwaliteitseisen van de zorg te voldoen. Ook zal met cliënten overlegd moeten worden aan welke zorg behoefte is, moeten geautomatiseerde systemen aan elkaar worden geknoopt, en zullen veel data moeten worden uitgewisseld. Tot slot zullen gemeenten zich specialistische zorgkennis eigen moeten maken met behulp van opleidingen en externe deskundigen.
Zorginhoudelijke component
Het lijkt onmogelijk om dit in een paar maanden te realiseren. Er wordt druk overleg gevoerd over cliënten en gezinnen. De nadruk ligt sterk op de zorginhoudelijke component, waarbij veel privacygevoelige gegevens in systemen worden opgenomen en uitgewisseld. De zorg-inhoudelijke benadering zorgt er ook voor dat zorgaanbieders hun best zullen doen om een zo groot mogelijk deel van de zorg te leveren. Zorgaanbieders zijn vaak concurrenten van elkaar en de vraag is of de nadruk op de zorginhoudelijke component het beste resultaat biedt.
Andere benadering
Een andere benadering is effectiever en past ook beter bij de omslag naar eigen verantwoordelijkheid. Hoe kan zo’n project snel worden geïmplementeerd en resulteren in een win-win situatie? Ten eerste zal geïnventariseerd moeten worden welke producten en diensten zijn geleverd. Dan moeten de zorgprocessen worden beschreven, de administratieve organisatie. Het verschil is dat de procesbeschrijving van de ‘intake’ is ondergebracht bij de frontoffice van de gemeente en de vastlegging van de zorginhoudelijke component bij de zorgaanbieder. De verantwoording is ook een activiteit die de zorgaanbieder invult voor de gemeente. Tot slot dienen de medewerkers bij de ketenpartners in beeld te worden gebracht. Zij zijn immers verantwoordelijk voor een transparant zorgproces.
Driedeling
Waarom nu die driedeling van intake, registratie en verantwoording? Het gaat niet alleen om de zorg voor de cliënt, maar ook om de financiën. Wat tijdens de intake is afgesproken (uren * tarief) zal gelijk moeten zijn aan de geregistreerde zorg en de verantwoorde zorg. Een zorgaanbieder zal over het algemeen niet meer zorg mogen leveren dan is afgesproken bij de intake. Elk zorgproces kent deze drie deelprocessen.
Voordelen
Alle activiteiten binnen de decentralisaties worden uitgevoerd waar ze thuishoren. Maar er zijn meer voordelen. Zo houden gemeenten zich bezig met de intake van de cliënt en focussen zorgaanbieders op de zorginhoud. Verder is de regisseur binnen de gemeente verantwoordelijk voor de totale communicatie met de ketenpartners en krijgen zorgaanbieders zorgprocessen toegewezen op basis van outcomecriteria. Tot slot is er sprake van één gezin, één plan en één regisseur. Bij de uitvoering van de decentralisaties moet de nadruk dus niet liggen op de zorginhoud, maar op de communicatie tussen de ketenpartners: cliënt, gemeente en zorgaanbieders.
Dit artikel is eerder gepubliceerd op: http://www.tvbzorg.com/opinie/communiceren-in-de-keten