Nieuws

Welzijn

Gemeente

Uitvaart als roeping

Het begeleiden van een uitvaart is niet voor iedereen weggelegd. Het vak brengt direct contact met de dood en met het verdriet van nabestaanden met zich mee. Hallo Losser sprak met Nettie Roozeboom, uitvaartbegeleider in Overdinkel, over haar vak en motivatie.

U en ik zien ze staan in een hoek bij een condoleance. Onopvallend, rustig maar toch merkbaar aanwezig. De stille en plechtige organisatoren van een uitvaart. Het is een bijzonder beroep waar niet iedereen voor zou kiezen. Het vak brengt direct contact met de dood en met het verdriet van nabestaanden met zich mee. Hallo Losser sprak met Nettie Roozeboom, uitvaartbegeleider in Overdinkel, over haar vak en haar motivatie.

Stoppen door Lyme

Nettie begeleidt uitvaarten op verzoek van de oude lokale Rooms Katholieke en Protestantse begrafenisverenigingen in het dorp. Ze is hiermee in 2014 begonnen nadat de ziekte van Lyme haar 7 jaar eerder dwong haar vak als verzorgende in een verpleeghuis op te geven. ‘Zorgen voor de mensen is een roeping voor mij’ zegt Nettie. ‘Ik heb gehuild toen ik moest stoppen.'

Nettie Roozeboom in de Aula in Overdinkel

Wens van 28 jaar oud

Maar uit dat stoppen is voor Nettie wel iets moois gekomen. 'Ik kan me herinneren dat ik 28 jaar geleden, bij het overlijden van mijn vader, het crematorium uit liep en dacht: die rol van uitvaartbegeleider zou ik gráág vervullen voor mensen. Nu mag ik dorpsgenoten emotioneel ondersteunen en ik mag de zorg, het organisatiewerk voor ze oppakken. Vanaf het moment dat ik gebeld word ben ik er non stop voor de mensen, tot de begrafenis of crematie hélemaal is afgewikkeld. Na een paar weken kom ik nog een kopje koffie drinken om te horen hoe de familie terugkijkt op het afscheid’.

Uit het dorp

De mensen die haar bellen zijn vaak kinderen van de overledene die bij het overlijden de polis er bij pakken. Maar ook Overdinkelnaars die verzekerd zijn bij een landelijke verzekeraar kiezen er soms voor de uitvaart onder te brengen bij Nettie. Ze zegt: ‘Ik merk dat mensen het toch erg fijn vinden dat ik gewoon uit het dorp kom.’

Regelen zonder regelmaat

Regelmaat is ver te zoeken in de weekindeling van Nettie. Er kunnen weken achtereen zijn waarin er geen beroep op haar gedaan wordt en vervolgens kan op eerste kerstdag de telefoon rinkelen. Vanaf dat moment is Nettie 24 uur per dag bezig met de uitvaart. Haar werk begint met een gesprek waarvoor ze alle tijd neemt. Daarna begint, steeds in afstemming met de familie, het grote regelen. Het opbaren, de kist, het vervoer, de advertentie, de bidprentjes en de condoleance vormen nog maar een deel van alles wat er georganiseerd moet worden. Het werk gaat dan vaak door tot in de kleine uurtjes, tot en met praktische zaken als het bewaken van de temperatuur van de koeling waarin het lichaam ligt opgebaard.

Waardevol

‘Ik word er blij van als een overledene prachtig is opgebaard, tot zijn recht komt’ zegt Nettie. ‘En als mijn dorpsgenoten het afscheid echt kunnen vormgeven zoals zíj het willen. Daar in zijn grote verschillen. Mensen kiezen er soms voor de overledenen thuis op te baren. En vaak is de manier waarop kleine kinderen betrokken zijn aandoenlijk. Vroeger werden zij weggehouden bij de dood, nu kunnen ze met een snoepje en wat drinken óók afscheid nemen. Dat vind ik waardevol.’

 

Hallo Losser biedt nabestaanden de mogelijkheid om kostenloos een overlijdensadvertentie te plaatsen. U kunt uw advertentietekst en afbeelding, in afstemming met uw uitvaartbegeleider, mailen naar memoriam@hallolosser.nl

 

afbeelding van Wibo Haverkate

Door: Wibo Haverkate

Wibo Haverkate (1972) draagt zorg voor de organisatie van Hallo Losser, is ambassadeur van het venster Welzijn en is bestuurslid. Hij is daarnaast deskundige op het vlak van Organiseren zonder Hiërarchie en eigenaar van een organisatieadviesbureau.