We gaan naar Rome deel 3

Jan Wijering, Jos Kuipers, Stef Hollander en Henk Noordkamp meer dan vijftig jaar vrienden, gaan samen aan het (fiets-) avontuur naar Rome beginnen. Ze proberen samen de reis van Losser naar Rome per fiets in april/mei 2017 te volbrengen. De door hun voorgenomen route is ± 2300 km. Dit op vervolg na hun fietstocht in 2015 naar Santiago de Compostella. De route fietsen ze volgens de route van Hans Reitsma http://www.reitsmaroutes.nl/ . Deze route is geheel in drie delen beschreven en tevens op GPS beschikbaar. Op de vorige blog “We gaan naar Rome deel 1” kon u de dag verslagen van de tocht van 1 tot en met dag 6 lezen. Nu zijn de verslagen van dag 14 tot en met dag 21 geplaatst.

Dag 14 Romagnano - Brentino 69 km

4 mei 2017 - Brentino Belluno, Italië.

De tweede nacht in de tent, het opzetten ging al veel sneller. Het inrichten trouwens ook, want hadden we bij de vierpersoons blokhutten nog wel eens last van onze 20 tassen met inhoud, nu is iedereen koning over zijn eigen tent en de daarbij behorende kledij en overige zaken en benodigdheden. Ben je dus iets kwijt, hoef je alleen je eigen tent maar leeg te schudden, haha! We kwamen gisteren droog aan en ook de nacht verliep droog.  Ook vroeg in de ochtend scheen het zonnetje, maar allengs begon de hemel vanuit het zuiden te betrekken en begon het te regenen. Dan maar eerst ontbijten. Dit hadden we bij onze camping bijgeboekt voor een prima prijsje. Het ontbijtbuffet zag er anders uit dan we gewend waren, maar wij waren aangenaam verrast.

Het grootste gedeelte van het buffet bestond uit diverse taarten en cakesoorten. Op onze tafel stond een mandje stokbrood. Tja, de keuze was snel gemaakt. Inmiddels hield het op met regenen en hebben we onze spullen ingepakt. Op weg naar Brentino, naar een minicamping bij een wijnboer. De reservering laten maken door de campingeigenaar en daar gingen we. Het weer varieerde enorm in het grote dal van de Brennerautobaan. Menigeen van jullie zal deze route gereden hebben op weg nar het Gardameer, Venetië, Verona of naar de Toscane. We konden afwisselend fietsen met lange mouwen, korte mouwen, korte of lange broek en met of zonder regenjas. Toen het heel dreigend werd hebben we de stad Rovereto bezocht. Een bijzonder oud centrum met een wirwar aan kleine straatjes, onderdoorgangen en kleine pleintjes. Zelfs de politieauto’s waren hierop aangepast, want we zagen een Fiat Panda als politieauto, haha, lekker makkelijk in die bijzonder smalle straatjes. Ook hebben we hier een prachtige kerk bezocht.

Toen begon het te plenzen en wij snel een plaatselijk cafeetje in voor een bakkie koffie. Hadden ze verkeerd begrepen want we kregen espresso. Brrrrr, wat sterk. Bij onze tweede bak vroegen we dus om een grotere kop koffie. We kregen een dubbele espresso, dubbel brrrr! Ook maar wat gegeten hier, want het hield maar niet op te regenen. Keuze genoeg van de kaart, maar met handen en voeten werd uitgelegd dat de keuze zeer beperkt was. Uiteindelijk kregen we een diepvriesmaaltijd, half verwarmd met een magnetron, maar wel effe wachten, want ze hadden maar 1 kleine magnetron! Gelukkig klaarde het weer op en konden we door. De route was afwisselen vlak langs de Adige, de autobaan met zijn geraas of door de wijnvelden. De appelplantages hadden we inmiddels achter ons gelaten. Mooi begroeide bermen langs het fietspad met paarse Salie, bloeiende klaprozen en eindeloze rijen bloeiende acacia’s. We troffen alweer een herder die met schapen langs de dijk van de Adige liep.

Gisteren troffen we er ook al een met als begeleiding een hond en een loslopend paard. Het paard liep alle kanten op, de hond bedelde bij ons om koek en de herder schreeuwde zich de longen uit het lijf. Hielp niet veel, want de schapen, lammeren en geiten liepen ook alle kanten op of waren gewoon achtergebleven! Gelukkig hield het op met regenen en konden we flink opschieten. De dorpjes en huizen veranderen ook langzaam maar zeker, meer Italiaans. We zien prachtige oude kerkjes waarvan je verwacht dat Don Camillo er zo uit komt lopen.Wel was het een puzzel om de eindlocatie te vinden, deze stond namelijk niet helemaal goed in het boekje. Nu we op onze plek zijn, zijn we weer blij dat we zo’n prachtige plek hebben bij een wijnboer. Het eerste flesje hebben we al geproefd!
Namens allen Jan.
De vogels van vandaag. Bonte Kraai, Koekoek, Europese Kanarie.

Dag 15 Brentino - Verona 47 km pittig

5 mei 2017 - Brentino Belluno, Italië

Eindelijk scheen de zon met het wakker worden. Onze derde dag zon vanaf ons vertrek veertien dagen geleden vanuit Losser. Het was een prachtige dag zowel fietsend als het weer. Voor ons vertrek vanmorgen eerst uitgebreid ontbeten in ons gasthuis. Werkelijk alles was er of kregen we. Dit is een echte aanrader. We begonnen de tocht via prachtige paden langs de Adige of het bovenliggende kanaal. Voor mij en Stef is de gehele route tot nu toe een groot verschil met twee jaar geleden naar Santiago de Compostela. Dit gezien nu werkelijk onderweg alles te koop is. In Frankrijk hadden we dagen dat we weinig of niemand zagen. Dit is tot nu toe niet het geval. Ook het eten en drinken onderweg gaat beter. 

De bevolkingsdichtheid en vele dorpen onderweg is een groot verschil. Onze route begon vandaag na enkele kilometers met stevige klimmen zoals vermeld in het routeboekje, maar allen goed te doen. Het was een prachtige dag vandaag. Voordat we Verona binnen fietsen was er een prachtige stop. Hier hebben we zoals gebruikelijk ons dagelijks kopje koffie gezet, het was een mooie pauze locatie. We werden verwend door het gezang van de nachtegaal. Helaas in grote delen van Nederland niet meer hoorbaar gezien het ontstane biotoop door allerlei maatregelen.

Eenmaal via de Adige Verona binnen gekomen begon voor ons de echte belevenis. Het was een draaien van links en rechts maar de beschrijving van het boekje van Hans Reitsma is echt perfect. Wij fietsen zonder navigatie en het is uitstekend te doen ( Hans bedankt) Verona is een prachtige stad. Ons onderkomen voor deze nacht is camping San Pedro in Verona. Een mooie camping met uitzicht over grote delen van de stad. Het koste ons veel inzet om hier te komen maar uiteraard gevonden maar wel kaputto. Het was zoals Hans Reitsma omschreef een extra klimmetje. Maar zeer zeker de moeite waard. We blijven een dag in Verona om de stad en zijn bijzondere kerken te bekijken. Vandaag hebben we de Basiliek San Zeno al gezien. Een prachtige oude Basiliek totaal anders dan de grote kerken in Spanje en Frankrijk. Voor de vogelaars, vanmorgen een roepende Bosuil. 
Namens allen groet Henk. 

Dag 16 rustdag in Verona (wandelen)

6 mei 2017 - Brentino Belluno, Italië

Vanmorgen gewekt door de koekoek en de wielewaal. Echter, deze waren zo vroeg dat we besloten ons nog maar even om te draaien op onze eerste rustdag. Ondertussen toch nog eerst een paar spetten op het tentdoek. We hadden gehoopt op een volledig droge, warme dag, maar dat bleek een illusie. Toch was het bij het opstaan heel redelijk weer, zodat we ons ontbijtje buiten konden eten met het gezicht op Verona. Daarna maar eerst even rustig onze spullen wassen en een plan de campagne maken voor deze dag. We besloten de stad Verona te gaan bezoeken en o.a. een aantal grote kerken te bezichtigen. We hadden gisteren een 4 rittenkaart gekocht voor de bijzondere kerken in Verona.

Vanaf de camping heel veel trappen afgedaald om bij de binnenstad te komen. De eerste kerk die we bezochten was de Duomo, een schitterende kerk. Hier kun je wel uren rondkijken, maar wij als vroegere misdienaars zijn kerken gewend en besteedden iets minder tijd. Wel verbaasden we ons over de prachtige fresco’s en altaren. Wat een pracht en praal uit vroegere tijd. Daarna een rondwandeling door de binnenstad. Geweldig gebouwd en zeer goed onderhouden.

We waanden ons in de tijd van Romeo en Julia. Maar ja, welk balkon van de honderden balkons die we zagen was het? We besloten ons daar maar niet verder meer in te verdiepen en te genieten van elk straatje waar we doorheen liepen. Wat een drukte in de stad en wat een gekakel door elkaar. Gidsen stormden met hun volgers door de nauwe straatjes en soms konden we een paar flarden Duitse uitleg volgen. Er schijnt zich heel wat afgespeeld te hebben in Verona! Uiteindelijk kwamen we bij de Arena aan. Nog in hele goede staat en nu weer in gebruik als plaats voor een grote opera. Rondom de arena stonden talloze kraampjes met streekproducten. Uiteraard veel van dat lekkers geproefd zoals streek kaas (bijzonder lekker, maar sterk!), salami, diverse soorten fruit en wijn.

Toen weer op zoek naar de volgende kerk uit het rijtje en weer een schitterend interieur. Al slenterend door de volgende straatjes viel ons op dat er veel winkels in de oude panden zitten die afwisselend tassen, schoenen, parfum, merkkleding, juwelen en horloges verkochten. Gelukkig niet de eenheidsworst van onze steden met allemaal dezelfde ketens. Nog even een echt Italiaans hapje gegeten en weer terug naar de camping alwaar we overleg hadden over het avondeten. Ja, we passen ons aan en eten meerdere keren warm per dag, haha! Zoals al gezegd was de droge dag een illusie en het begon weer flink te regenen. Toch bood Stef zich aan een supermarkt op te zoeken en de inkopen te doen, wat een bikkel! Nadat Stef terug was een lekker avondeten gemaakt en deze avond afgesloten met koffie.

Hoe anders was dat gisteren toen we nog lang gezellig zaten te kletsen met buitenlandse reisgenoten tot uit het verre Japan. Met deze knaap hebben we heel wat afgelachen en vanmorgen hebben we hem met zijn allen uitgezwaaid. Daarvoor moesten wij hem nog even helpen met foto’s van hem maken met een doek waarop hij met klittenband “happy birthday” geplakt had. Foto gemaakt en in een flits veranderde hij de tekst in een Japanse spreuk. Daar keken we van op, wat inventief. Wij zijn uitgenodigd om in Japan te komen fietsen……
Voor de vogelaars vandaag de eerste Hop en Wielewaal
Namens ons allen Jan

Dag 17 Verona - Badia Pollésine 88 km 7 mei

7 mei 2017 - Badia Polesine, Italië

Afgelopen avond en nacht heeft het geplensd, in de vroege avond hebben we gekookt en lekker gegeten. Alleen was het buiten onder het afdak waar we zaten koud. Met 11 graden buiten zitten of binnen in een onverwarmde ruimte is niet aangenaam. Vanmorgen omstreeks 06:00 uur regende het nog. We hebben na het ontbijt onze tenten gelukkig wel droog kunnen afbreken. Maar het was weer een fietsdag met winterkleding ipv zomerkleding. We waren al vrij snel Verona uit en zaten gelijk op onze route. Helaas was de eerste vier km een mooi maar onverhard pad. Dus allen onder het gele gruis, enorme plassen water. Jammer maar het kon niet anders.

We volgende opnieuw de rivier de Adige stroomafwaarts. In Het plaatsje Zevio moesten we even zoeken waar we langs moesten, gezien er een grote drukke markt was. Ook was de markt een geluk voor ons. Op de markt hebben we gelijk een paar gebraden kippenbouten gekocht en iets later in de luwte van een schuur tegen de harde wind lekker opgepeuzeld. Hier kregen we nieuwe energie door en gingen vol goede moed verder met onze eerste Po vlakte etappe. Het is echt zoals Hans Reitsma schrijft. Soms troosteloos en oude vervallen en soms verlaten boerderijen. Het gebied zit gezien er veel kleine stroompjes door lopen vol met veel vogels. Op een enkele locatie zelfs Bijeneters, verder zeer veel kleine Zilverreigers, Ralreiger, Purperreiger en Blauwe Reigers, op een locatie zelfs een aantal Halsbandparkieten.

Verder hebben vandaag een tiental keren een Hop gezien. Dat was eigenlijk de weinige afwisseling die de Po Vlakte onder onze weersomstandigheden (wind en af en toe een beetje miezer) te bieden heeft. Wel kom je door het schitterende oude vestingstadje Montagnana. Dit plaatsje wordt nog geheel omgeven door een prachtige stadsmuur. Het dorpje is bekend om zijn uitstekende ham (prosciutto). We hadden echter pech alles was gesloten. Hier hebben we ook nog de echt schitterende Dom bekeken. Onze route verder vervolgd door een wirwar van kleine straatjes door de Po vlakte. Net voor ons overnachtingsadres kwamen we voor de laatste keer over de rivier de Adiger. We overnachten nu in een B&B in het plaatsje Badia Polesine. Straks even naar de plaatselijk horeca om een lekker Italiaans gerecht te bestellen. We hebben in ons B&B een leuke kamer waar we vanavond samen terugkijken op onze dag van vandaag en kijken wat we morgen kunnen doen. De weersvooruitzichten zijn opnieuw niet al te best. Afijn maar kijken wat het wordt.
Van onze vorige vogel meldingen zijn we de Slechtvalk nog vergeten in Rovereto.
Tot een volgend verslag namens allen Henk.

Dag 18 Badia Polesine - Castenaso 128 km 08 mei

8 mei 2017 - Badia Polesine, Italië

Vanochtend op tijd opgestaan in ons B&B in Badia Polesino. Het ontbijt stond al voor ons klaar en ja hoor, het gebruikelijke Italiaanse ontbijt. Stef en Jos bogen zich over het koffiezetapparaat en Henk en Jan bekeken ondertussen de route voor vandaag. Na alle gevulde jam/chocolade broodjes te hebben weggewerkt en we de zoete koeken ook hadden opgegeten konden de tassen op de fiets. Het spetterde al weer en we besloten toch maar te vertrekken, omdat we een redelijk lange etappe wilden maken. (Ca. 100 km)

De tocht door het vervolg van de Povlakte kende weinig verrassingen, uitgestrekte rijstvelden, uitgestrekte landbouwgronden, hier en daar wat tomaten en perzikbomen. Heel leuk was dat we door veel boeren op het lager gelegen veld werden toegezwaaid. Hun oude Renaultje 4 als vervoermiddel in de buurt. Opvallend ook de leeftijden van de mensen die op de landerijen aan het werk zijn. 80+ was geen uitzondering. Ruim voor de grote stad Ferrara begon het behoorlijk door te regenen en we besloten om even een koffiestop te maken om iets op te warmen. In de Trattoria een Chinese Italiaanse die ons bediende. Met handen en voetenwerk kwamen we er wederom uit en kregen we een warme tosti.

Toen weer verder langs desolate dorpen en stadjes, alwaar geen kind/school te bekennen was. Echt uitgestorven. Wel bijzonder fraaie kerken in de plaatsen. Hoe zuidelijker, hoe slanker de kerktoren, die vaak los van de kerk stond. Echter hebben ook deze wel het nodige onderhoud nodig. Fietsend over fietspaden viel ook op dat je niemand zag fietsen. Nu was het weer er ook niet helemaal naar, maar toch! In de buurt van Ferrara knapte het weer op en via een wijde lus bereikten we de binnenstad. Hier was het druk en gezellig. Grote kastelen en kerken domineerden de binnenstad. Zoals beschreven was in ons boekje is Ferrara een echte fietsstad. Hier werd dus volop gefietst. De beenstukken en de armstukken konden af, lekker even genieten van een waterig zonnetje.

Het was even een puzzel om de stad uit te komen, maar uiteindelijk lukte dat toch. Aan de horizon doemden al weer grote wolkenmassa’s op, maar wij moesten gelukkig de andere kant op. Even een flink tempo erin, want we moesten nog ver. Onderweg aangemoedigd door talloze blaffende honden, die vanaf hun eigen erf een stuk langs de omheining mee renden en gevaarlijk hun tanden lieten zien. “Attenti del Cane” stond er dus niet voor niks op grote platen op de poorten! Eindelijk kwamen we na zo’n 115 km in onze overnachtingsplaats Budrio aan, althans dat dachten we. Bleek dat de Agricultura vol zat (we hadden voor de eerste keer niet vooraf geboekt) en een tentje neerzetten was er niet bij.

Gelukkig was de eigenaresse zo behulpzaam om een ander onderdak voor ons te vinden. Ja, zo’n 12 km verderop! Toch maar verder in een lekker zonnetje. Aan de horizon de Apennijnen, konden we al vast kijken wat ons te wachten staat morgen. Maar nu eerst naar ons onderkomen, een schitterende B&B met een zeer behulpzame eigenaar. Het biertje ging er goed in en de plannen voor een heerlijke pasta in het plaatselijke restaurant waren al gauw gemaakt! Al met al dus zo’n 127 km gefietst vandaag, meer dan genoeg. Voor de vogelaars, vaak een Hop gezien, Purperreigers, veel Kleine Zilverreigers en ontzettend veel Eksters, Bonte Kraaien en Turkse Tortels.
Namens allen Jan

Dag 19 Castenaso - Passo della Futa 73 km 9 mei

9 mei 2017 - Passo della Futa, Italië

De dag kunnen we opnieuw kort samenvatten, extreem nat, koud en zeer zwaar. Maar nu even alles op een chronologische volgorde. Zoals gisteren door Jan aangegeven een perfect B&B waar we zaten in Castenazo, werkelijk een aanrader voor fietsers naar Rome. Adres via Forno Rosso 3 Agriturisismo L’Ulivio. www . Alles uitstekend voor elkaar. Voor de boeren is dit een extra bijverdienste wat zij schijnbaar ook nodig hebben. Er was geen nachtbewaking op ons B&B op de hond na, anders van ons een 5 sterren onderkomen. De verwarming werd extra opgestookt, dus we hebben ons wasje gedaan en alles kunnen drogen bij de cv op de badkamer.

Afgelopen nacht werd ik wakker en hoorde alleen maar regen. Dit had ik niet verwacht na een schitterend avondrood. Bij een eerste blik uit het raam in de vroege ochtend van onze kamer schrok ik echt. En direct gevolgd door een zucht, wat mogen we blij zijn dat we gisteren geen camping konden vinden. Echt alles stond blank. We zijn na een zeer uitgebreid ontbijt begonnen met inpakken en mochten wachten tot de extreme regen voorbij was.

Omstreeks 12:00 uur konden we eindelijk vertrekken. Het plenzen was overgegaan in motregen met vooruitzichten op droog weer. Na een nat begin begonnen we in Bologna een beetje te twijfelen aan de route gezien er nieuwe rotondes bij waren gekomen.  Maar met een beetje geografisch inzicht kom je er wel. Even gevraagd in de regen aan een automobilist en ons inzicht werd bevestigd. We zaten op de goede weg. Voor personen die ons volgen geef ik straks even in chronologische volgorde de grotere plaatsen aan van de zware route. Het weer klaarde langzaam op en het werd waarachtig DROOG.

Onderweg zagen we in de rivier de Zena enorme watermassa's, het water was geel groen van alle klei etc. wat overal was weggespoeld. Maakt wel indruk als je dit ziet. Wij vervolgen onze weg en na ongeveer 15 km vanaf ons onderkomen begon het klimmen. De Apennijnen zul je zeggen kan niet veel zijn. Maar een ding is zeker, zwaarder dan de Alpen. Je begint op ongeveer 15 meter boven NAP en in circa 67 km over twee passen naar circa 910 meter. Alleen onze camping nu ligt hoger. We hebben echt moeten afzien helemaal gezien alle winkels onderweg in de kleine steden dicht zijn. Op een marsje, banaan enkele droge taartjes klimmen is uiterst zwaar. Vergeet niet dat we naast ons eigen gewicht (90 kg) ook nog de fiets van 10 kg en alle bepakking (23kg) moeten meezeulen over de bergen. Tevens was dit een waarschuwing voor de komende dagen door de Apennijnen en de Toscane met zijn extreem veel korte maar zware klimmetjes. Zorgen dat we starten met volle tassen proviand. We hebben doordat het weer juist op tijd opknapte enorm genoten van de prachtige vergezichten.

Van de vele mooie uitzichten zijn van enkele door ons foto’s genomen. Je kunt niet iedere keer van je fiets springen en denken dit moet ik aan mijn volgers zien laten. In het echt is het vele malen mooier en komen nooit op de plek van bestemming. Iedereen heeft vandaag een enorme inzet gegeven en we zijn nu allen moe maar voldaan op een prachtige camping aangekomen. Op dit moment staat er nog maar een caravan en natuurlijk een Nederlander. Morgen. Maken we een korte etappe en blijven iets langer in Firenze (Florence). Het is nu gezien onze locatie ruim 900 meter hoogte vier graden en de temperatuur zakt naar twee graden. Wel zijn onze slaapzakken zijn lekker warm. Morgen wordt een mooie dag voorspeld, afwachten maar. Ons geloof in weersvoorspellers is gezakt naar een extreem laag peil.
Route van vandaag, start Castenaso, Bologna, Farneto, Zena, Barbarolo, Sabione, Loiano, Monghidoro, Montalbano, Pietramala, Traverse daarna Passodella Futa 902 meter. Daarna camping http://www.campinglafuta.it
Voor de vogelaars, extreem veel Nachtegalen de hele tocht een concert van het gezang. Ook zeer veel Bonte Kraaien. De eerste Buizerd in Italië en vanavond de eerste Draaihals roepend naast de tent (niet te missen Sander)
De groeten van een stelletje vermoeide fietsers uit Losser. Namens allen Henk

Dag 20 Passo Del Futa - Florence 69 km 10 mei

10 mei 2017 - Firenze, Italië

Eindelijk op onze overnachtingslocatie aangekomen. Het was veel zoeken om een plek te vinden.
Vanmorgen omstreeks 09:15 uur vertrokken voor opnieuw een pittige rit. Het is allemaal redelijk te doen. De ene klim iets langer en zwaarder dan de ander. Voor Jan iets zwaarder gezien zijn korte voorbereiding i.v.m. zijn blessure. Tot nu toe gaat het prima met ons allen. De rit begon lopend gezien de helling vanaf de camping naar de openbare weg per fiets op dat moment te zwaar was. Na een rit met veel dalen en klimmen en onderweg genieten van de vele vergezichten was het voor ons onder prachtige weersomstandigheden redelijk te doen. Met regelmaat stoppen en een hapje met een kop koffie ging het prima. Tijdens de afdaling van de Pas adella Futa kwamen we ins ons eerste laantje met Cipressen, prachtig.

Even later kwamen we bij het plaatsje S.Piero a Sieve en er met ons route boekje niet meer uit. Met ons beste Italiaans en Engels diverse personen gevraagd maar ze brabbelen alleen maar Italiaans en bewegen armen en benen om je alles uit te leggen. Een wielrenner gevraagd en idem, tot hij op het idee kwam om voor ons uit te fietsen. Dit ging uitstekend en in mum van tijd zaten we weer op de ons vertrouwde Reitsma Toscane route.

Na dit gezoek reden we in een rustig tempo op het kleinste verzet de route naar Fiésolo. Daarna leuke afwisselingen van uiteraard klimmen en dalen. Vandaag was ook onze eerste dag dat we van begin tot eind in korte broek en dito shirt konden fietsen. Wat een verademing na al die kou en regen. Onze rit eindigende na een prachtige afdaling in Florence. Wat mooie uitzichten onderweg naar deze plaats. Eenmaal in Florence begon het zoeken naar een camping. De door ons uitgezochte camping (Michelangelo) bleek gesloten. Het koste ons 12 km heen en weer fietsen maar tevens bult op en af. Dit zal wel in een aanvulling van het routeboekje staan maar helaas niet gelezen. We staan nu op een camping aan de rivier de Arno midden in Florence.

Morgenvroeg vertrekken we op tijd nemen eerst nog even een blik in de stad en dan richting Siena. We zien wel waar we eindigen gezien de zwaarte van de ritten die nu komen. Opmerking over de gastvrijheid en vriendelijkheid zijn er alleen maar in positieve zin. Wel is het enorm oppassen in het verkeer. Ze zijn echt wild. We gaan nu een hapje eten tot een volgend verslag.
Voor de vogelaars. De gehele nacht een Bosuil. Vanmorgen vroeg Koekoeken, Draaihalzen en ontzettend veel klein spul. Prachtig wat we thuis allemaal missen. Onderweg Koereigers, kleine Zilverreigers, zelfs hier in de stad.
Groeten namens allen Henk.

Dag 21 Florence - Romita 53 km 11 mei

11 mei 2017 - Romita, Italië

Foto’s volgen gezien de matige verbinding.
Vanmorgen heel vroeg uit de veren. Alles ingepakt en daar gingen we. Bij de receptie de weg nog gevraagd naar de medische post waar een van ons de bloedwaarden even moest laten controleren. Ondanks alle plattegronden, Google Maps, etc. was het nog een hele kunst op de goede plek te vinden. Aan goede hulp onderweg geen gebrek, de Italianen zijn erg behulpzaam. De een wees je naar rechts, de andere links, de volgende liet ons weer keren en zucht, met het geraas van alle verkeer om ons heen was het een hele klus om veilig aan te komen. Bij de medische post aangekomen zijn we met z’n tweeën naar binnen gegaan. Jemig, wat een wachtrij, 8 receptionisten op een rijtje, geassisteerd door bijna evenveel rondrennende dames in mantelpakjes en hoge hakken.

Eindelijk aan de beurt en ons beste Engels, gelukkig kon de man ook goed Engels, uitgelegd wat er moest gebeuren. We kregen een vracht papieren mee en we moesten de trap op naar de eerste verdieping. Daar aangekomen werden we redelijk vlot geholpen. Aangezien de bloedafname nuchter moest zijn werd ons gevraagd/gepushed om een ontbijt te nemen. We keken elkaar aan, zoiets hadden we nog nooit meegemaakt, maar zal in Italië wel de gewoonte zijn?? We werden naar een apart kamertje geleid en na even…. wachten kwam er een dame die een rond tafeltje naar binnen reed met een ontbijt waar je U tegen zei! Brood, toast, jus, twee kannetjes koffie, kannetje melk, jam, je kon het zo gek niet opnoemen. Wij toch maar ff lekker smikkelen. Wilden de medische staf natuurlijk niet teleurstellen. Toen naar buiten waar onze maatjes rustig in een zonnetje zaten te wachten. Al met al had de hele onderneming veel tijd gekost. De Italiaanse gezondheidszorg zal best goed zijn, maar wel bureaucratisch. Men zet graag stempels, papieren gaan door meerdere handen. Toen weer op de fiets door Florence de route opzoeken. Met gevaar voor eigen leven nog iets kunnen zien van de stad. Erg mooi, maar binnen de voetgangerszone. Daarbuiten ben je prooi van rondscheurende, toeterende, roepende automobilisten en scooterrijders.

Als een stoplicht op groen gaat lijkt dit de start van de Formule 1. Zebrapaden zijn net iets minder heilig dan in ons land. 3 of 4 baans wordt er om een goede positie voor de volgende bocht of stoplicht gescheurd. Grappig om te zien, maar iets minder als je er zelf met een volgepakte fiets door moet rijden. Eindelijk de stad uit, door een rommelige voorstad de route opzoeken en even een supermarkt bezoeken voor bananen en aanverwante koolhydraatrijke voeding. Omdat Florence in een dal ligt moest er weer flink geklommen worden, een paar kilometer 10-11 % maakte onze knietjes wel weer los. We konden vanaf de hoogte weer mooi terugkijken op Florence. Door een golvend landschap trokken we verder richting Siena, met geregeld een flinke klim erin.

Wel konden we enorm genieten van het landschap, mooie Cypressen rijen langs de straat en mooie uitzichten op een soort kasteelboerderijen op heuvels, alwaar de wijnboer zijn domicilie had. We rijden nu immers in de Chianti streek en op meerdere plekken werden we door grote borden uitgenodigd om te komen proeven. Nou, dat doen we vanavond dan maar tijdens en misschien ook nog wel na het eten. We hadden op de kaart een camping gepland op zo’n 35 km. van Siena. Toen we een laatste stop voor een perfecte koude cola hadden genomen, hoorden we van de uitbater dat er enkele kilometers verderop een nieuwe camping was geopend. Tja, toen we die zagen en alles bleek tiptop hebben we hier in Romita onze tenten maar opgezet. Alles perfect voor elkaar en WiFi all around the place. Wat wil je nog meer… nu eerst even een local restaurant opzoeken voor een plaatselijke specialiteit. Hebben onze beentjes wel verdiend na al dat geklim!
Vogels vandaag. Zwarte Wauw en vaak De Hop.
Namens allen groeten uit een opnieuw nat Italië Jan

afbeelding van Sietse Smit

Door: Sietse Smit

Redacteur, schrijver en regisseur.