Nieuws
Een bijzonder afscheid
Donderdagavond 31 augustus was het Openluchttheater Brilmansdennen het, niet alledaagse decor, voor een bijzonder afscheid. De bezoekers ondergingen een hele andere vorm van emotie dan die je normaal verwacht in een theater.
Muziek van Enia
De op haar 54e veel te jong overleden Christa Boll-Giesselink, echtgenote van de Losserse Henry Boll stond opgebaard in een gevlochten grafmand voor het podium. Muziek van Enia, waar Christa een liefhebber van was, klonk door het theater. Honderden bezoekers namen, op uitnodiging van Henry en de kinderen, afscheid van een jonge vrouw die tot voor kort nog met beide benen midden in haar zo geliefde maatschappij stond. Bruisend van energie.
Geveld door een tegenstander die ze geen partij meer kon bieden. Een tegenstander die zijn komst wel had aangekondigd. Wat haar, hoe triest ook, nog de tijd gaf om regie te geven aan haar eigen uitvaart. Een uitvaart die veel indruk op de mensen heeft gemaakt. Haar schoonzus en zwager en twee andere leden van de Tukkers brachten een aubade op koperinstrumenten.
Het zangkoor intOmusic, waar Christa deel van uitmaakte bracht gepaste liederen ten gehore. De kinderen Evelyn en Marnick spraken over Christa, over hoe ze in het leven stond en wat voor plezier ze beleefde aan het oma zijn. Een moeder sterft altijd te jong. Haar zussen spraken over de jongste telg van de familie Giesselink. De vriendin van Christa, Lianne, hield het tijdens haar toespraak niet droog. Na het oplaten van een wensballon door Henry, Evelyn, Marnick, Freya, Michel en de kleine Julian, werd er luid geapplaudisseerd.
De Tukkers
De familie Boll heeft heel veel affectie met de Tukkers het algemeen Drum- en Trompetterkorps uit Losser. Henry speelt er trombone. Christa deed er vrijwilligerswerk. Meerdere familieleden maken of maakten deel uit van de Tukkers. Het bestuur van de Tukkers heeft besloten om in het Brueghelweekend niet actief te zijn vanwege dit zware verlies.
De viering van mijn leven
Dit is de tekst die de afscheidsdienst mee kreeg. Een tekst door Christa bedacht en gewenst. Op verzoek waren alle aanwezigen gekleed in blauwe, denimblauwe en witte kleding, wat het geheel een extra dimensie en saamhorigheid gaf. En er werd geproost op het leven van Christa.
Door: Sietse Smit
Redacteur, schrijver en regisseur.
