Het herkennen van vogels en hun zang 3

Merel (Turdus Merula) www.vogelgeluid.nl/merel/

De volgende vogel die aan bod komt, is de Merel, Turdus Merula. Merels zijn standvogels en behoren tot de orde der zangvogels. Die laten zich het gehele jaar in de tuin zien. De merel is een prachtige zanger, die je blij kunt maken met een mooi groen gazon! Dan zie je ze de hele dag pieren trekken, vooral als ze jongen in het nest hebben liggen. Ze kunnen soms in een jaar tijd wel 4 broedsels groot brengen. Dat is ook niet zo verwonderlijk, als je in ogenschouw neemt, dat merels al vroeg in het voorjaar met hun eerste broedsel beginnen. Je hoort dan het mannetje vooral vroeg in de morgen of laat in de avond zijn lied ten gehore brengen. Het mannetje is in de broedtijd gestoken in een statig gitzwart pak met een prachtige oranje gele snavel en oogranden.

Het vrouwtje is roestbruin met een oranjebruine borst. Als zij druk in de weer is om het nest te bouwen, gebruikt ze daar de meest uiteenlopende materialen voor, zoals stro, touw, ijzerdraad en stukken plastic, maar ook dor gras en veel modder. Dat doet ze bewust! Als ze het legsel eieren, 4 à 5, heeft uitgebroed, hebben die voldoende vocht gehad uit de modder, zodat de eierschalen gemakkelijk kunnen breken. Merels beginnen hun kroost te voeren met kleine piertjes. Jonge merels groeien hard en navenant worden de aangesleepte pieren ook steeds dikker. De jongen groeien letterlijk als kool en na 2 weken vliegen ze al uit! De ouders voeren hen nog een week of 2 tot ze zichzelf kunnen redden. Daarna beginnen de ouden aan een volgend broedsel. Vaak wordt hetzelfde nest gebruikt, dat een beetje wordt opgeknapt. Merels zijn zeer honkvast en beschouwen de tuin als hun territorium. Daarom zingt het mannetje tijdens de broedperiode op een hoog punt, bijvoorbeeld de top van een boom of op een schoorsteen. Dit betekent voor andere mannetjes, dat ze niet welkom zijn in zijn territorium, dat hij met hand en tand tegen hen zal verdedigen! Bij mij in de tuin broedt ieder jaar hetzelfde paartje merels. Ze zijn erg honkvast.

Hun nest bouwen ze onder de kapschuur, op een brede balk, precies onder de buitenste dakpannen, zodat ze niet nat kunnen regenen. Merels zijn absoluut niet schuw en toen ik afgelopen zomer onder de kapschuur ging zitten om wat verkoeling te zoeken tegen de hitte, gebeurde het volgende. Kennelijk vond het merelpaar, dat ik te dicht bij hun nest zat! Pa merel begon als eerste ten strijde te trekken en koos de aanval. Ma merel vond, dat ze zich niet onbetuigd kon laten. Ook zij pakte de strijdbijl op en ging pa merel helpen. Ze vlogen links en rechts rakelings langs mijn hoofd en ik moest echt een bril opzetten, omdat ze me anders pardoes in mijn ogen zouden pikken! Ten langen leste ben ik maar weggegaan en heb ze met rust gelaten. Ik stond echt versteld van de felheid, waarmee hun aanvallen werden uitgevoerd.

Maar ja, eigen schuld dikke bult, zal ik maar zeggen. Ik vond ze echt dapper. Gelukkig heb ik ze niet zodanig geplaagd, dat ze mijn tuin hebben verlaten.