Natuur Recreatie

Wachten op de ijsheiligen

Wachten op de ijsheiligen

Vanmorgen al vroeg wakker, Het licht deed me ontwaken; de drang om op te staan was onweerstaanbaar. Naar beneden, de gordijnen open. Een fris en helder licht komt me tegemoet. Het wordt vast een prachtige dag! Op het moment dat ik het rolgordijn van de keuken oprol, draaien onze twee kippen zich resoluut om in hun hok en beginnen luidruchtig in mijn richting te tokken; ze vragen om- en krijgen aandacht. Terwijl ik de krant uit de brievenbus haal, loop ik al "koppen"-lezend naar mijn kas om te kijken of de gisteravond door mij ingestelde temperatuur constant is gebleven.

Waarom? Hoezo?

Ik heb de afgelopen veertien dagen een groot aantal normale, maar ook een aantal bijzondere bloemenzaden gezaaid en sommige daarvan hebben een min of meer constante temperatuur nodig om goed te kunnen ontkiemen. Ik draai de “minimum-maximum”- thermometer die op mijn verjaardag heb gekregen van mijn kinderennaar me toe om en zie dat het verschil tussen de minimum en de maximumtemperatuur slechts een verschil van drie graden is geweest: prima! Ik controleer tegelijkertijd nog even of er al wat meer nieuwe zaden zijn ontkiemd. En ja, drie soorten zijn opgekomen.

Elke keer ben ik vol verwondering dat er weer zaden bij zijn die hun comateuze “slaap”- toestand op basis van zonlicht, vocht in combinatie met minimale verschillen tussen dag- en nachttemperatuur hebben omgewisseld voor een “(op)nieuw” leven. Een boeiend en zich telkens herhalend fenomeen dat bij (eenjarige) planten hoort. Ontkiemen, groeien,bloeien,zaden voortbrengend en afsterven en dat alles binnen maxima al drie seizoenen! Doe ze dat maar eens na!

Ik zie dat ik al een aantal "kiemelingen" moet gaan “verspenen”; ze groeien hard! Dus is het zaak de pas gekochte potgrond van de klootschieters vereniging “Java” alvast op te warmen door deze in de warme kas te plaatsen. Kleine plantjes hebben namelijk net zo als wij mensen een hekel aan plotselinge temperatuurwisselingen. Morgen beginnen dus om de “kiemelingen” te verplaatsen naar een eigen potje om ze verder en groter te kunnen laten groeien.

Nadat hun fijne worteltjes opnieuw contact hebben gemaakt met de verse potgrond gaan ze een week later naar mijn tweede kas waar de temperatuur een stukje lager is dan in mijn zaai-kas. De tocht naar volwassenheidkan beginnen!Deze volwassenheid betekent voor elke plantensoort en/of cultuurvariëteit weer iets anders met een individuele eigenheid, zoals hoogte, bloeitijd, kleur, vorm, de gewenste groeiomstandigheden en de eventuele gebruikswaarde. Door deze verschillende eigenschappen is de respectievelijke plant uniek in zijn soort.

Na alle bespiegelingen van deze amateurkweker even terug naar de Twentse nuchterheid; ik moet nog eten; het laatste nieuws op HalloLosser, onze eigen Losserse communicatiesite lezen, even de krant inzien en dan de tuin in want het lijkt er op dat het binnenkort zomer wordt.

Alhoewel? De borders moeten hier en daar nog onderhanden worden genomen. Vorig jaar stonden er een aantal vaste planten niet geheel op de goede plek. Dus na het eten gauw de oude kleren aan en aan het werk: planten opnemen, scheuren; de gezondste buitenste delen opnieuw planten en op een beter geschikte plaats zetten. De borders met vaste planten heesters worden na de zgn. "ijsheiligen" (zie ook hieronder) binnenkort aangevuld en gemixt met de nu nog kleine plantjes uit mijn kassen. Ik hoop dat ik bijzondere combinaties kan maken van de planten.

Het is elk jaar weer een verrassing. Hoe zal dit uitpakken dit jaar ??

Bent u ook al zo verrast naar de zomer? Ik wel!

Veel natuur en tuinplezier!!

Han Heck

IJsheiligen

Vóór ijsheiligen de planten al naar buiten? Meestal kun je er dan qua plezier naar fluiten, Wacht af tot de heiligen zijn voorbijgekomen, Het geduld wordt u dan met veel dank afgenomen."

Het is algemeen bekend dat je pas na de z.g.n."ijsheiligen" kunt beginnen met het planten in de " volle grond" In deze periode komt in West Europa nogal eens nachtvorst voor dat schade kan toebrengen aan de nog kwetsbare plantjes. Na deze periode van ongeveer 7 - 14 mei komt er in onze streken normaliter geen nachtvorst meer voor.

Van oorsprong zijn het de feestdagen van de volgende Katholieke Heiligen:

Mamertus 11 mei

Pancratius 12 mei

Servatius 13 mei

Bonifatius 14 mei

Sommige landen, waaronder Duitsland, Hongarije en Zwitserland, rekenden in het verleden ook 15 mei (ook wel aangeduid als boze Sophie) nog tot de IJsheiligen. Dat dateert uit dateert uit de elfde eeuw, toen Sophie beschermheilige van de vorst was. In het Alpengebied werden indertijd op die dagen tegen de vorst grote vuren ontstoken!. Drie is het heiliggetal en daarom rekent men er in de meeste landen maar drie tot de IJsheiligen.In sommige landen wordt St.Mamertus niet meegeteld, in andere landen hoort St. Bonifatius er niet bij. De dagen worden nog maar in kleine kring gevierd er wordt over het algemeen volstaan met het aansteken van een kaars voor de betreffende heilige.

Vensters: 
afbeelding van Han Heck

Door: Han Heck

 Han Heck