Afscheid nemen

Visitekaartje

Deze tekst staat op het visitekaartje van Miranda Elferink-Blokhuis. Miranda, een vrouw die in de horeca heeft gewerkt en in een supermarkt. Die in de zorg terecht is gekomen. Die als chauffeur werkt bij de huisartsenpost Oldenzaal. Die gevoel en respect heeft voor de medemens. Die vervelende ervaringen heeft opgedaan bij het afscheid van overledenen. Die toen dacht: “Zo moet het beslist niet.” Gedurende haar verschillende loopbanen kreeg ze steeds meer belangstelling om iets te gaan doen als bijvoorbeeld uitvaartbegeleidster. Miranda is zich gaan verdiepen in de materie van de uitvaart en kreeg steeds meer het gevoel dat het iets voor haar was en ze haar organisatietalent nog beter kon ontplooien.

Cursus uitvaartbegeleidster

Miranda besluit in 2016 de cursus overledenenverzorging, verdieping over het overleden lichaam en in 2017 de opleiding gaandeweg voor uitvaartbegeleidster te volgen. Miranda vindt het beslist noodzakelijk om zich te bekwamen in de uitvaart. Het is veel meer dan een begrafenis of crematie regelen met een troostende toespraak. Je moet iets weten over het proces dat een lichaam ondergaat als de dood is ingetreden. Zelf zegt ze hier het volgende over: “Ik heb ontzettend veel geleerd op deze cursus. De wettelijke aspecten die om de hoek komen kijken bij een overlijden.

Het omgaan met de nabestaanden waar ik heel veel respect aan de dag leg in zo’n moeilijke periode. Maar vooral ook het respect toon voor de overledene. Hoe ga ik met kinderen om in zo’n rouwproces. Ik maak alles bespreekbaar en kom dan met de nabestaanden tot zeer acceptabel afscheid. Aanvankelijk dacht ik er aan om bij een uitvaartbedrijf te solliciteren, maar dan kom je in een stramien waar ik me aan hun regels moet houden. Ik heb dat uiteindelijk niet gedaan omdat ik de vrijheid wil hebben om het zo te doen als mij goeddunkt. In 2018 ben ik zelfstandig uitvaartbegeleidster geworden. En respect en omgang in deze situaties kun je eigenlijk niet leren. Het moet in je zitten en kan hooguit wat bijgeschaafd worden.”

Ervaring

Miranda heeft nu ruim een jaar ervaring als uitvaartbegeleidster. Ze werkt in de zorg en zag dat die zorg niet ophield bij het overlijden. Net zoals voor de overledene verdienen de nabestaanden respect: “Ik merk ook dat kleine kinderen de aandacht nodig hebben. Ik weet dat ik niet over de hoofden van de kinderen moet heen praten maar de kinderen er echt bij betrekken. En hoe mooi is het om samen met de kinderen iets voor de overledene te doen. Een simpele tekening, maar ook het beschilderen van de kist. Dat gaat dan vaak met een traan, maar ook met een lach.

Ik heb inmiddels ook ervaren dat mensen die in een terminaal stadium zijn in vele gevallen graag willen praten. Ik stel me daartoe beschikbaar en hoor, meestal samen met de nabestaanden, de wensen aan. Ik adviseer nabestaanden over de kosten van een begrafenis of crematie. Ik heb alle begrip voor de nabestaanden dat ze niet de duurste kist uitzoeken. Zonde, want dat is slechts een tijdelijk omhulsel. Ik ben na een uitvaart pas tevreden als de nabestaanden tevreden zijn en als mijn gevoel zegt dat de overledene dat ook zou zijn geweest. En dat de mensen tevreden zijn blijkt uit het feit dat ik steeds meer vragen krijg om een uitvaart te begeleiden. Ook van buiten Losser.”