Nieuws & Agenda

Slager Luijerink en gemeente in patstelling

Slagerij Luijerink probeert al jaren met de gemeente een oplossing te vinden voor de locatie van hun slachthuis in Losser maar ze komen er samen niet uit. Hallo Losser werd uitgenodigd voor een gesprek aan de keukentafel.

De familie Luijerink is al 100 jaar aanwezig met een slagerij en een slachthuis aan de Kerkstraat in het centrum van Losser. Aan de keukentafel treffen we Yvonne Luijerink en haar zoon Sam. Ook Rene Beune van dagblad Tubantia schuift aan.

Slachthuis

Wat niet iedereen beseft is dat er in het centrum van Losser een heus slachthuis is gevestigd waar niet alleen koeien voor de eigen slagerij worden geslacht, maar ook voor boeren en slagers uit de regio. Er kunnen 25 koeien een nacht gestald worden en de slachtcapaciteit is 45 koeien per dag.

“Hoewel we een slacht- en koelcapaciteit van 45 koeien hebben gebruiken we op dit slechts een klein stukje hiervan” legt Yvonne Luijerink uit. “Maar dat kan maar zo veranderen als er meer aanbod is. En het is ook een belangrijk deel van de waarde van ons bedrijf”.

De koeien worden niet meteen geslacht bij aankomst in het slachthuis maar eerst gestald in de aanwezige stalruimte. Deze stallen liggen direct achter de slagerij en dichtbij de Gronausestraat. “De dieren worden daar eerst gestald om tot rust te komen. Dit is beter voor het dier en ook voor de kwaliteit van het vlees” legt Luijerink uit.

Echtgenoot Henk zit niet aan tafel, hij wil er even niet over praten. We treffen hem later aan in het slachthuis waar we foto’s maken. Hij laat de stallen zien en praat gepassioneerd over het slachthuis. Maar praten over de patstelling met de gemeente wil hij niet, het onderwerp raakt hem zichtbaar.

Slager Luijerink en gemeente in patstelling

Stankcirkel

Het probleem zit hem in de geurbelasting voor omwonenden. De zgn. stankcirkel is volgens Luijerink nu 100 meter rondom het bedrijf. Maar binnen deze cirkel vallen een aantal percelen: Gronausestraat 7 en 9, het terrein van de voormalige Vereniging en de Aloysiusschool. De ontwikkeling van projecten op deze percelen worden hierdoor beperkt of zelfs onmogelijk gemaakt.

Volgens Yvonne Luijerink wil de gemeente de cirkel terugbrengen naar 25 meter zodat de betreffende percelen hier buiten vallen en de gemeente en projectontwikkelaars er mee aan de slag kunnen.

Maar het terugdringen van de stankcirkel betekent voor het bedrijf van de familie Luijerink het opgeven van een groot deel van de slacht- en stalcapaciteit om aan de nieuwe normen te voldoen. Of er moeten dure aanpassingen gedaan.

“Vroeger stonden de boerderijen midden in het dorp en die zijn in de loop van de jaren verdwenen. Wij hebben nog steeds een slagerij en slachterij midden in het dorp. We hebben veel geld geïnvesteerd om aan alle normen te voldoen en we hebben ook de vergunningen hiervoor van de gemeente gekregen” legt ze uit.

Op de vraag of er klachten zijn uit buurt antwoord ze: “Er komen soms buren langs om over de situatie te praten. Ze horen wel eens koeien op de zondagavond loeien en kettingen rammelen. Buren willen geen officiële klacht indienen om ons niet te kort te doen en dat waarderen we. Maar we weten wel dat het speelt en proberen hier ook zo veel mogelijk rekening mee te houden. Als er meer mensen in de buurt komen wonen door nieuwbouw zullen de klachten toenemen en zullen ze ons daar op aanspreken”.

Op dit moment is verkoop niet aan de orde. “Wij willen hier helemaal niet weg en we willen ons bedrijf ook niet verkopen” legt de Yvonne Luijerink uit. “Het bedrijf is ons leven en ook ons pensioen voor straks. Natuurlijk willen we meewerken en meedenken over een oplossing voor alle belanghebbenden. Maar dat willen wij niet betalen met ons pensioen”.

Windmill

“Wij snappen de situatie heel goed” zegt Luijerink, niet zonder emotie. “Ik hoor wel eens zeggen dat ‘Luijerink’ niets wil, maar dat is niet zo. Wij willen een eerlijke oplossing waarin onze situatie en belangen serieus genomen worden”.

“Wij zijn benaderd door een ambtenaar van de gemeente, eind juni, met de vraag of wij medewerking willen verlenen aan het onderzoek door bureau Windmill (http://www.adviesburowindmill.com)” zegt Luijerink. “Hier hebben wij mee ingestemd mits er een onderzoek plaatsvindt naar de maximale capaciteit van het slachthuis en dat dit op locatie bij ons plaats zou vinden. De ambtenaar zei dat dit in het onderzoek meegenomen zou worden en heeft op het laatst ook nog gezegd dat Windmill contact met ons zou opnemen voor een onderzoek ter plaatse”.

“Op maandag 8 januari hebben wij contact gehad met de verantwoordelijk medewerker van bureau Windmill en toen kregen wij te horen dat het rapport allang afgerond was en bij de gemeente lag” zegt Yvonne Luijerink. “Toen we uitleg vroegen bij de ambtenaar van de gemeente Losser kregen we te horen ‘dat de uitslag zo was zoals hij verwacht had’. Dus toen hebben wij gezegd dat er niemand van Windmill bij ons ter plaatse is geweest en onze informatie niet is meegenomen. Wij hebben ook niet de informatie gekregen die de gemeente aan Windmill heeft verstrekt. Op zo’n manier kan de gemeente de uitslag wel sturen!” aldus Luijerink.

Het terugbrengen van de stankcirkel naar 25 meter kost de familie Luijerink veel geld: “Het slachthuis verliest dan zoveel van haar waarde dat het niet meer te verkopen of te verhuren is” legt Yvonne Luijerink uit.

Het afkopen van het slachtrecht is een optie. “Alleen de slagerij blijft dan over en we laten het vee dan elders slachten”. Er wordt aan tafel gespeculeerd over bedragen maar een concreet bedrag noemt ze  niet. “Dat zal nader onderzocht moeten worden”.

Het bedrijf kan ook verkocht worden, maar dan moet er wel een gegadigde zijn. “Ik wil duidelijk stellen dat we niet weg willen of verkopen willen” zegt Yvonne Luijerink. “Deze opties zijn in beeld omdat we snappen dat er iets moet gebeuren”. De grote vraag is natuurlijk wie de rekening hiervoor gaat betalen.

Gemeente Losser

Wethouder Joop Hassink benadrukt dat er geen sprake is van een afgerond onderzoek. “Bij de gemeente Losser is een eerste conceptversie van een geur- en geluidsonderzoek aangeleverd, die beoordeeld is. Een bezoek ter plaatse moet nog plaatsvinden, waarbij de specifieke bedrijfssituatie van de familie Luijerink zal worden beschouwd, zoals toegezegd” aldus de wethouder. “Het onderzoek wordt dan ook niet openbaar gemaakt zonder dat de familie Luijerink erbij betrokken is. Dit is 11 januari mondeling opnieuw toegezegd”.

“Voor het bouwen van een woning hebben we te maken met hindercirkels qua geluid en geur” legt Joop Hassink uit. “Voor Luijerink geldt geen geurcirkel van 100 meter. In de vergunning uit 1996 is wel 25 meter vergund voor geluid. Die geluidscirkel voor geluid is ons vertrekpunt om te bepalen op welke afstand een woning geen hinder van de geur van de slachterij heeft”.

“Dat wordt onderzocht door het onderzoeksbureau Windmill” aldus Hassink. “Wij hechten aan een objectief advies van een gespecialiseerd onderzoeksbureau. Op basis van dat advies wordt door de gemeente beslist of en op welke afstand een nieuwe woning kan worden gebouwd zonder dat dit de bedrijfsvoering van Luijerink belemmert”.

Volgens de wethouder is de vergunning van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) waar de familie Luijerink op duidt gebaseerd op criteria met betrekking tot voedselveiligheid en dierlijk welzijn. “Bij de totstandkoming van deze vergunning is de gemeente niet betrokken en zijn geen ruimtelijke factoren meegewogen. Het hebben van een NVWA-vergunning is hetzelfde als het beschikken over een rijbewijs om een auto te mogen besturen, maar de gemeente bepaalt hoe hard je mag rijden binnen de bebouwde kom. En ook al zou je 100 km/h kunnen rijden, je mag niet harder dan 50”.

“Ik ben niet in onderhandeling met de familie Luijerink over aankoop van de gronden” zegt Joop Hassink tot slot. “De gemeente heeft ook geen voornemens daartoe. Voor het overige moet ik helaas erkennen dat het allemaal wel erg lang duurt”.

Slager Luijerink en gemeente in patstelling


Bekijk alle reacties op Facebook:

Slagerij Luijerink probeert al jaren met de gemeente een oplossing te vinden voor de locatie van hun slachthuis in Losser maar ze komen er samen niet uit. Hallo Losser werd uitgenodigd voor een gesprek aan de keukentafel.

De familie Luijerink is al 100 jaar aanwezig met een slagerij en een slachthuis aan de Kerkstraat in het centrum van Losser. Aan de keukentafel treffen we Yvonne Luijerink en haar zoon Sam. Ook Rene Beune van dagblad Tubantia schuift aan.

Slachthuis

Wat niet iedereen beseft is dat er in het centrum van Losser een heus slachthuis is gevestigd waar niet alleen koeien voor de eigen slagerij worden geslacht, maar ook voor boeren en slagers uit de regio. Er kunnen 25 koeien een nacht gestald worden en de slachtcapaciteit is 45 koeien per dag.

“Hoewel we een slacht- en koelcapaciteit van 45 koeien hebben gebruiken we op dit slechts een klein stukje hiervan” legt Yvonne Luijerink uit. “Maar dat kan maar zo veranderen als er meer aanbod is. En het is ook een belangrijk deel van de waarde van ons bedrijf”.

De koeien worden niet meteen geslacht bij aankomst in het slachthuis maar eerst gestald in de aanwezige stalruimte. Deze stallen liggen direct achter de slagerij en dichtbij de Gronausestraat. “De dieren worden daar eerst gestald om tot rust te komen. Dit is beter voor het dier en ook voor de kwaliteit van het vlees” legt Luijerink uit.

Echtgenoot Henk zit niet aan tafel, hij wil er even niet over praten. We treffen hem later aan in het slachthuis waar we foto’s maken. Hij laat de stallen zien en praat gepassioneerd over het slachthuis. Maar praten over de patstelling met de gemeente wil hij niet, het onderwerp raakt hem zichtbaar.

Slager Luijerink en gemeente in patstelling

Stankcirkel

Het probleem zit hem in de geurbelasting voor omwonenden. De zgn. stankcirkel is volgens Luijerink nu 100 meter rondom het bedrijf. Maar binnen deze cirkel vallen een aantal percelen: Gronausestraat 7 en 9, het terrein van de voormalige Vereniging en de Aloysiusschool. De ontwikkeling van projecten op deze percelen worden hierdoor beperkt of zelfs onmogelijk gemaakt.

Volgens Yvonne Luijerink wil de gemeente de cirkel terugbrengen naar 25 meter zodat de betreffende percelen hier buiten vallen en de gemeente en projectontwikkelaars er mee aan de slag kunnen.

Maar het terugdringen van de stankcirkel betekent voor het bedrijf van de familie Luijerink het opgeven van een groot deel van de slacht- en stalcapaciteit om aan de nieuwe normen te voldoen. Of er moeten dure aanpassingen gedaan.

“Vroeger stonden de boerderijen midden in het dorp en die zijn in de loop van de jaren verdwenen. Wij hebben nog steeds een slagerij en slachterij midden in het dorp. We hebben veel geld geïnvesteerd om aan alle normen te voldoen en we hebben ook de vergunningen hiervoor van de gemeente gekregen” legt ze uit.

Op de vraag of er klachten zijn uit buurt antwoord ze: “Er komen soms buren langs om over de situatie te praten. Ze horen wel eens koeien op de zondagavond loeien en kettingen rammelen. Buren willen geen officiële klacht indienen om ons niet te kort te doen en dat waarderen we. Maar we weten wel dat het speelt en proberen hier ook zo veel mogelijk rekening mee te houden. Als er meer mensen in de buurt komen wonen door nieuwbouw zullen de klachten toenemen en zullen ze ons daar op aanspreken”.

Op dit moment is verkoop niet aan de orde. “Wij willen hier helemaal niet weg en we willen ons bedrijf ook niet verkopen” legt de Yvonne Luijerink uit. “Het bedrijf is ons leven en ook ons pensioen voor straks. Natuurlijk willen we meewerken en meedenken over een oplossing voor alle belanghebbenden. Maar dat willen wij niet betalen met ons pensioen”.

Windmill

“Wij snappen de situatie heel goed” zegt Luijerink, niet zonder emotie. “Ik hoor wel eens zeggen dat ‘Luijerink’ niets wil, maar dat is niet zo. Wij willen een eerlijke oplossing waarin onze situatie en belangen serieus genomen worden”.

“Wij zijn benaderd door een ambtenaar van de gemeente, eind juni, met de vraag of wij medewerking willen verlenen aan het onderzoek door bureau Windmill (http://www.adviesburowindmill.com)” zegt Luijerink. “Hier hebben wij mee ingestemd mits er een onderzoek plaatsvindt naar de maximale capaciteit van het slachthuis en dat dit op locatie bij ons plaats zou vinden. De ambtenaar zei dat dit in het onderzoek meegenomen zou worden en heeft op het laatst ook nog gezegd dat Windmill contact met ons zou opnemen voor een onderzoek ter plaatse”.

“Op maandag 8 januari hebben wij contact gehad met de verantwoordelijk medewerker van bureau Windmill en toen kregen wij te horen dat het rapport allang afgerond was en bij de gemeente lag” zegt Yvonne Luijerink. “Toen we uitleg vroegen bij de ambtenaar van de gemeente Losser kregen we te horen ‘dat de uitslag zo was zoals hij verwacht had’. Dus toen hebben wij gezegd dat er niemand van Windmill bij ons ter plaatse is geweest en onze informatie niet is meegenomen. Wij hebben ook niet de informatie gekregen die de gemeente aan Windmill heeft verstrekt. Op zo’n manier kan de gemeente de uitslag wel sturen!” aldus Luijerink.

Het terugbrengen van de stankcirkel naar 25 meter kost de familie Luijerink veel geld: “Het slachthuis verliest dan zoveel van haar waarde dat het niet meer te verkopen of te verhuren is” legt Yvonne Luijerink uit.

Het afkopen van het slachtrecht is een optie. “Alleen de slagerij blijft dan over en we laten het vee dan elders slachten”. Er wordt aan tafel gespeculeerd over bedragen maar een concreet bedrag noemt ze  niet. “Dat zal nader onderzocht moeten worden”.

Het bedrijf kan ook verkocht worden, maar dan moet er wel een gegadigde zijn. “Ik wil duidelijk stellen dat we niet weg willen of verkopen willen” zegt Yvonne Luijerink. “Deze opties zijn in beeld omdat we snappen dat er iets moet gebeuren”. De grote vraag is natuurlijk wie de rekening hiervoor gaat betalen.

Gemeente Losser

Wethouder Joop Hassink benadrukt dat er geen sprake is van een afgerond onderzoek. “Bij de gemeente Losser is een eerste conceptversie van een geur- en geluidsonderzoek aangeleverd, die beoordeeld is. Een bezoek ter plaatse moet nog plaatsvinden, waarbij de specifieke bedrijfssituatie van de familie Luijerink zal worden beschouwd, zoals toegezegd” aldus de wethouder. “Het onderzoek wordt dan ook niet openbaar gemaakt zonder dat de familie Luijerink erbij betrokken is. Dit is 11 januari mondeling opnieuw toegezegd”.

“Voor het bouwen van een woning hebben we te maken met hindercirkels qua geluid en geur” legt Joop Hassink uit. “Voor Luijerink geldt geen geurcirkel van 100 meter. In de vergunning uit 1996 is wel 25 meter vergund voor geluid. Die geluidscirkel voor geluid is ons vertrekpunt om te bepalen op welke afstand een woning geen hinder van de geur van de slachterij heeft”.

“Dat wordt onderzocht door het onderzoeksbureau Windmill” aldus Hassink. “Wij hechten aan een objectief advies van een gespecialiseerd onderzoeksbureau. Op basis van dat advies wordt door de gemeente beslist of en op welke afstand een nieuwe woning kan worden gebouwd zonder dat dit de bedrijfsvoering van Luijerink belemmert”.

Volgens de wethouder is de vergunning van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) waar de familie Luijerink op duidt gebaseerd op criteria met betrekking tot voedselveiligheid en dierlijk welzijn. “Bij de totstandkoming van deze vergunning is de gemeente niet betrokken en zijn geen ruimtelijke factoren meegewogen. Het hebben van een NVWA-vergunning is hetzelfde als het beschikken over een rijbewijs om een auto te mogen besturen, maar de gemeente bepaalt hoe hard je mag rijden binnen de bebouwde kom. En ook al zou je 100 km/h kunnen rijden, je mag niet harder dan 50”.

“Ik ben niet in onderhandeling met de familie Luijerink over aankoop van de gronden” zegt Joop Hassink tot slot. “De gemeente heeft ook geen voornemens daartoe. Voor het overige moet ik helaas erkennen dat het allemaal wel erg lang duurt”.

Slager Luijerink en gemeente in patstelling


Bekijk alle reacties op Facebook:

afbeelding van Peter Langela

Door: Peter Langela

Peter Langela (1962) is nieuwsredacteur en bestuurslid van Hallo Losser en van RTV-Losser. Hij is ondernemer en werkt daarnaast als start-up coach voor Universiteit van Twente, Novel-T en imec. istart. nl. Peter is actief op Twitter, Instagram en LinkedIn.