Nieuws & Agenda
Uit het oog: Wouter Olde Heuvel
Hij behoorde in de jaren 2008-2012 tot de absolute wereldtop in het langebaanschaatsen. Door verschillende vervelende blessures moest de geboren Lossernaar in 2016 zijn schaatsen definitief aan de wilgen hangen.
Na wat coachwerk met onder meer Ireen Wüst en Antoinette de Jong vertrok Wouter in augustus 2019 met zijn vriendin Elin Friss en hun dochters Lenthe (6) en Mia (3) naar Noorwegen.
Echte Lossernaar
Wouter werd op 18 augustus 1986 in Losser geboren. Hij was de tweede zoon in het gezin Olde Heuvel , waarin broer Remco enige jaren daarvoor het levenslicht aanschouwde. In het ouderlijk huis aan de Schubertstraat groeiden de beide jongens op en al gauw bleek dat ze samen een passie haddden: de schaatssport!
Wouter kiest voor het langebaanschaatsen
Terwijl broer Remco bij het schaatsen voor de sprint afstanden koos en daar ook veel succes mee had, besloot Wouter zich te gaan specialiseren op het allround schaatsen. In het seizoen 2004/2005 behaalde hij zijn eerste succes. Samen met zijn trainingsmaatje Sven Kramer en de Noor Havard Bøkko domineerde hij bij het WK voor junioren in het Finse Seinjoki. Een zilveren medaille was zijn deel. En samen met Sven kwamen er nog vele successen.
Wat was je absolute hoogtepunt?
“ Mijn eerste WK medaille in 2008. Het was in Nagano waar ik achter Sven Kramer en Enrico Fabris op de 5000 meter derde werd. Ook mijn eerste wereldbekerwinst in 2011 in Nur-Sultan (voorheen Astana) in Kazachstan op de 1500 meter was voor mij een absoluut hoogtepunt”.
Sven Kramer was je vriend, trainingsmaatje en concurrent
“Sven is net als ik geboren in 1986. We hebben al vanaf Jong Oranje samen geschaatst. Ook hebben we bijna altijd in dezelfde ploeg gereden. Eerste bij TVM en later bij Jac Orie in de ploeg Lotto-Jumbo. Samen hebben we de hele wereld gezien en hebben we de nodige successen behaald. Zelfs nu zijn we nog vrienden en hebben we regelmatig contact”.
De Olympische Spelen heb je gemist
“Dat is inderdaad heel jammer. Bij het Olympisch Kwalificatie toernooi voor de Spelen in Vancouver in 2010 kwam ik net tekort. Gelukkig mocht ik als trainingsmaatje van Sven, Renate Groenewold en Ireen Wüst toch mee en kon ik toch wat van de Olympische sfeer opsnuiven”.
Je moest vanwege ernstige blessures stoppen
“Het begon eigenlijk al in 2011 toen ik behoorlijk last kreeg van mijn knieën. Na een operatie ben ik nog redelijk op niveau teruggekomen, maar flinke blessures aan heup en lies maakten het schaatsen op hoog niveau onmogelijk. In 2016 moest ik daarom mijn carrière noodgedwongen beëindigen”.
Als schaatscoach hield je toch de “feeling” met het schaatsen
Ik kon het schaatsen toch niet missen. Dus toen ik de kans kreeg om coach te worden, heb ik die kans met beide handen aangegrepen. Ik had zelfs een gesprek met Jac Orie om bij Lotto-Jumbo te komen werken, wat uiteindelijk toch niet doorging”.
Hersenbloeding zette je hele leven op de kop
“Op 2 mei 2018 werd ik getroffen door een hersenbloeding. Op dat moment weet je niet wat er met je gebeurt. Ik kreeg het tijdens een rondje fietsen. Opeens lig je in het ziekenhuis en hoor je wat er met je aan de hand is. Achteraf is het allemaal toch nog goed gekomen en heb ik er niets ernstigs aan overgehouden”.
Je woont nu met je gezin in Noorwegen
“In augustus 2019 ben ik samen met mijn vriendin Elin Friss en mijn dochters in Sandnes gaan wonen. Dat is een dorpje op 10 minuten rijden van Stavanger. We wonen buitenaf en genieten daar van de natuur. Het doet me weleens aan Twente denken”.
Je bent nu coach van het Noorse opleidingsteam
“Ik ben nu coach van het opleidingsteam Sørmarka in Stavanger en werk met grote talenten. Een van mijn pupillen, Peder Kongshaug is vorig jaar wereldkampioen bij de junioren op de 1000 meter geworden. En deed afgelopen weekend als junior mee bij het EK allround in Heerenveen. Dat doet me goed en tegelijkertijd doet het me denken aan mijn eigen juniorentijd. En wie weet hebben ze straks ook dezelfde successen zoals Sven en ik dat ook hebben gehad in onze jonge jaren.
Kom je nog een keer terug naar Losser?
“We hebben het hier prima naar onze zin. Elin heeft een goede baan in Stavanger en de kinderen gaan inmiddels allebei naar school. Vanwege de corona kunnen we niet weg en kan er ook niemand komen. Als de mogelijkheid er is komen we graag naar Nederland. Mijn ouders hebben een camper gekocht en hopen deze zomer bij ons langs te komen. Dat zou heel leuk zijn want wij willen ze graag weer zien en Lenthe en Mia zeker ook want die missen opa en oma heel erg”.
Hij behoorde in de jaren 2008-2012 tot de absolute wereldtop in het langebaanschaatsen. Door verschillende vervelende blessures moest de geboren Lossernaar in 2016 zijn schaatsen definitief aan de wilgen hangen.
Na wat coachwerk met onder meer Ireen Wüst en Antoinette de Jong vertrok Wouter in augustus 2019 met zijn vriendin Elin Friss en hun dochters Lenthe (6) en Mia (3) naar Noorwegen.
Echte Lossernaar
Wouter werd op 18 augustus 1986 in Losser geboren. Hij was de tweede zoon in het gezin Olde Heuvel , waarin broer Remco enige jaren daarvoor het levenslicht aanschouwde. In het ouderlijk huis aan de Schubertstraat groeiden de beide jongens op en al gauw bleek dat ze samen een passie haddden: de schaatssport!
Wouter kiest voor het langebaanschaatsen
Terwijl broer Remco bij het schaatsen voor de sprint afstanden koos en daar ook veel succes mee had, besloot Wouter zich te gaan specialiseren op het allround schaatsen. In het seizoen 2004/2005 behaalde hij zijn eerste succes. Samen met zijn trainingsmaatje Sven Kramer en de Noor Havard Bøkko domineerde hij bij het WK voor junioren in het Finse Seinjoki. Een zilveren medaille was zijn deel. En samen met Sven kwamen er nog vele successen.
Wat was je absolute hoogtepunt?
“ Mijn eerste WK medaille in 2008. Het was in Nagano waar ik achter Sven Kramer en Enrico Fabris op de 5000 meter derde werd. Ook mijn eerste wereldbekerwinst in 2011 in Nur-Sultan (voorheen Astana) in Kazachstan op de 1500 meter was voor mij een absoluut hoogtepunt”.
Sven Kramer was je vriend, trainingsmaatje en concurrent
“Sven is net als ik geboren in 1986. We hebben al vanaf Jong Oranje samen geschaatst. Ook hebben we bijna altijd in dezelfde ploeg gereden. Eerste bij TVM en later bij Jac Orie in de ploeg Lotto-Jumbo. Samen hebben we de hele wereld gezien en hebben we de nodige successen behaald. Zelfs nu zijn we nog vrienden en hebben we regelmatig contact”.
De Olympische Spelen heb je gemist
“Dat is inderdaad heel jammer. Bij het Olympisch Kwalificatie toernooi voor de Spelen in Vancouver in 2010 kwam ik net tekort. Gelukkig mocht ik als trainingsmaatje van Sven, Renate Groenewold en Ireen Wüst toch mee en kon ik toch wat van de Olympische sfeer opsnuiven”.
Je moest vanwege ernstige blessures stoppen
“Het begon eigenlijk al in 2011 toen ik behoorlijk last kreeg van mijn knieën. Na een operatie ben ik nog redelijk op niveau teruggekomen, maar flinke blessures aan heup en lies maakten het schaatsen op hoog niveau onmogelijk. In 2016 moest ik daarom mijn carrière noodgedwongen beëindigen”.
Als schaatscoach hield je toch de “feeling” met het schaatsen
Ik kon het schaatsen toch niet missen. Dus toen ik de kans kreeg om coach te worden, heb ik die kans met beide handen aangegrepen. Ik had zelfs een gesprek met Jac Orie om bij Lotto-Jumbo te komen werken, wat uiteindelijk toch niet doorging”.
Hersenbloeding zette je hele leven op de kop
“Op 2 mei 2018 werd ik getroffen door een hersenbloeding. Op dat moment weet je niet wat er met je gebeurt. Ik kreeg het tijdens een rondje fietsen. Opeens lig je in het ziekenhuis en hoor je wat er met je aan de hand is. Achteraf is het allemaal toch nog goed gekomen en heb ik er niets ernstigs aan overgehouden”.
Je woont nu met je gezin in Noorwegen
“In augustus 2019 ben ik samen met mijn vriendin Elin Friss en mijn dochters in Sandnes gaan wonen. Dat is een dorpje op 10 minuten rijden van Stavanger. We wonen buitenaf en genieten daar van de natuur. Het doet me weleens aan Twente denken”.
Je bent nu coach van het Noorse opleidingsteam
“Ik ben nu coach van het opleidingsteam Sørmarka in Stavanger en werk met grote talenten. Een van mijn pupillen, Peder Kongshaug is vorig jaar wereldkampioen bij de junioren op de 1000 meter geworden. En deed afgelopen weekend als junior mee bij het EK allround in Heerenveen. Dat doet me goed en tegelijkertijd doet het me denken aan mijn eigen juniorentijd. En wie weet hebben ze straks ook dezelfde successen zoals Sven en ik dat ook hebben gehad in onze jonge jaren.
Kom je nog een keer terug naar Losser?
“We hebben het hier prima naar onze zin. Elin heeft een goede baan in Stavanger en de kinderen gaan inmiddels allebei naar school. Vanwege de corona kunnen we niet weg en kan er ook niemand komen. Als de mogelijkheid er is komen we graag naar Nederland. Mijn ouders hebben een camper gekocht en hopen deze zomer bij ons langs te komen. Dat zou heel leuk zijn want wij willen ze graag weer zien en Lenthe en Mia zeker ook want die missen opa en oma heel erg”.
Door: Henri Schuite
