Nieuws & Agenda
Welkom vluchtelingen
John Slag is al jarenlang beheerder van Sporthal De Fakkel. Hallo Losser redacteur Sietse Smit sprak met hem tijdens deze bijzondere dagen van crisis noodopvang in zijn sporthal.
Zaterdagavond 12 december, sporthal Losser. Een vluchtelinge komt op John Slag af en zegt in het Engels dat ze graag met vier personen naar de kerk wil. Normaal is het nog geen vijf minuten lopen, maar omdat de regen nu met bakken uit de lucht valt, willen ze graag vervoerd worden. John vraagt de dame mee te lopen en regelt vervoer voor haar en haar mede kerkgangers.
Sporthal de Fakkel biedt een rustig beeld met mensen die op veldbedden zitten of liggen en zich vooral bezig houden met telefoneren. Heel veel kinderen die in kinderbedjes liggen of zitten en kinderen die steppen of op een fietsje rondjes rijden. Aan de wanden hangen kleurplaten die gekleurd zijn door de schoolkinderen in het dorp met bovenaan de kleurplaat de tekst: “Welkom Vluchtelingen”.
John Slag.
“Ik ben bijna 24 jaar beheerder van Sporthal de Fakkel en weet hier de weg als in mijn broekzak. Ik weet alle in- en uitgangen en stroomaansluitingen. Ik verleen hier mijn diensten beroepsmatig maar ook als vrijwilliger. Mijn functie op dit moment is locatiemedewerker. De omgang tussen de vluchtelingen onderling is zeer positief te noemen. Men respecteert elkaar en ik hoor nagenoeg geen wanklanken. De medische dienst is hier paraat en daar wordt ook gebruik van gemaakt.
Ernstige onregelmatigheden op dat gebied hebben zich nog niet voorgedaan. Wel werd een vrouw een poosje geleden onwel. Ze is voor nader onderzoek per ambulance afgevoerd. Haar dochtertje van twaalf jaar raakte hierdoor in paniek, maar die werd gelijk opgevangen door één van de tolken die hier in groten getale aanwezig zijn.”
Emotioneel.
“Toen hier afgelopen donderdag de eerste groep vluchtelingen per bus aankwam, raakte ik behoorlijk geëmotioneerd. Die mensen hadden niets ander bij zich dan de kleding die ze droegen. Geen koffer, geen tas en zelfs geen plastic tasje van de één of andere winkel. Sommigen liepen op slippers. Onvoorstelbaar als je dat ziet. Ik heb er die nacht heel slecht van geslapen. Gelukkig kan ik thuis met mijn vrouw goed over dit soort dingen praten, waardoor de emoties een plaats krijgen en ik ze beter kan verwerken. Ook scheelt het dat we hier een hele fijne groep mensen hebben die zich met de vluchtelingen bemoeien. Ook die voelen die emoties en praten er dan over.
Dan ervaar je dat jij niet de enige bent met gevoelens die je op dat moment slecht een plaats kunt geven. Verder moet ik zeggen dat het ook een heel fijn idee is dat de bevolking van Losser zich zo positief opstelt. Na een oproep om koffers en reistassen voor de vluchtelingen te brengen, lag het hier in mum van tijd vol met dat soort attributen. Datzelfde gold voor kleding en schoenen. Geen luxe spullen, maar wel spullen waar de vluchtelingen voorlopig mee vooruit kunnen” aldus John Slag.
John Slag is al jarenlang beheerder van Sporthal De Fakkel. Hallo Losser redacteur Sietse Smit sprak met hem tijdens deze bijzondere dagen van crisis noodopvang in zijn sporthal.
Zaterdagavond 12 december, sporthal Losser. Een vluchtelinge komt op John Slag af en zegt in het Engels dat ze graag met vier personen naar de kerk wil. Normaal is het nog geen vijf minuten lopen, maar omdat de regen nu met bakken uit de lucht valt, willen ze graag vervoerd worden. John vraagt de dame mee te lopen en regelt vervoer voor haar en haar mede kerkgangers.
Sporthal de Fakkel biedt een rustig beeld met mensen die op veldbedden zitten of liggen en zich vooral bezig houden met telefoneren. Heel veel kinderen die in kinderbedjes liggen of zitten en kinderen die steppen of op een fietsje rondjes rijden. Aan de wanden hangen kleurplaten die gekleurd zijn door de schoolkinderen in het dorp met bovenaan de kleurplaat de tekst: “Welkom Vluchtelingen”.
John Slag.
“Ik ben bijna 24 jaar beheerder van Sporthal de Fakkel en weet hier de weg als in mijn broekzak. Ik weet alle in- en uitgangen en stroomaansluitingen. Ik verleen hier mijn diensten beroepsmatig maar ook als vrijwilliger. Mijn functie op dit moment is locatiemedewerker. De omgang tussen de vluchtelingen onderling is zeer positief te noemen. Men respecteert elkaar en ik hoor nagenoeg geen wanklanken. De medische dienst is hier paraat en daar wordt ook gebruik van gemaakt.
Ernstige onregelmatigheden op dat gebied hebben zich nog niet voorgedaan. Wel werd een vrouw een poosje geleden onwel. Ze is voor nader onderzoek per ambulance afgevoerd. Haar dochtertje van twaalf jaar raakte hierdoor in paniek, maar die werd gelijk opgevangen door één van de tolken die hier in groten getale aanwezig zijn.”
Emotioneel.
“Toen hier afgelopen donderdag de eerste groep vluchtelingen per bus aankwam, raakte ik behoorlijk geëmotioneerd. Die mensen hadden niets ander bij zich dan de kleding die ze droegen. Geen koffer, geen tas en zelfs geen plastic tasje van de één of andere winkel. Sommigen liepen op slippers. Onvoorstelbaar als je dat ziet. Ik heb er die nacht heel slecht van geslapen. Gelukkig kan ik thuis met mijn vrouw goed over dit soort dingen praten, waardoor de emoties een plaats krijgen en ik ze beter kan verwerken. Ook scheelt het dat we hier een hele fijne groep mensen hebben die zich met de vluchtelingen bemoeien. Ook die voelen die emoties en praten er dan over.
Dan ervaar je dat jij niet de enige bent met gevoelens die je op dat moment slecht een plaats kunt geven. Verder moet ik zeggen dat het ook een heel fijn idee is dat de bevolking van Losser zich zo positief opstelt. Na een oproep om koffers en reistassen voor de vluchtelingen te brengen, lag het hier in mum van tijd vol met dat soort attributen. Datzelfde gold voor kleding en schoenen. Geen luxe spullen, maar wel spullen waar de vluchtelingen voorlopig mee vooruit kunnen” aldus John Slag.
Door: Sietse Smit
Redacteur, schrijver en regisseur.
