Jans dee was nig al te snugger
En ok nich meer biezonder jong
En zien Moo dee wol merakels geern
Datte met een deernke gong
Maar doar keek Jans nig noar umme
Hee ging ai’t gewoon zien gang
En Moo dacht, dat mot aanders word’n
Want dat duurt mie veuls te lang
En op ’n goei’n dag toen zee ze
Jans, wat dunkt oe van ne vrouw
Zo ak zei, Jans was wat langzaam
En hee snapp’n alles nig zo gauw
Ja, zee Jans, wat zak oe zegg’n
ik vind allemoal zo raar gedoo
En wat mok met d’r begin’n